მეთერთმეტეკლასელებს ისტორიის მასწავლებელმა დაავალა ზეპირი ისტორიის პროექტის შესრულება ქალაქში არსებული წინა საუკუნეში დაარსებული მხარეთმცოდნეობითი მუზეუმის შექმნის შესახებ. ინტერვიუს ჩასაწერად, მოსწავლეებმა მისი დაარსების ისტორიის შესასწავლად მოხუცებულთა თავშესაფარში მიაკითხეს მის ერთ-ერთ ღვაწლმოსილ ყოფილ თანამშრომელს. მასთან საუბრის დროს, ახალგაზრდები თანაგრძნობით განიმსჭვალნენ მარტოხელა მოხუცების მდგომარეობის მიმართ . ვიზიტის შემდეგ, იმსჯელეს იმაზე თუ რა იყო მოსაგვარებელი თავშესაფარში და რისი გაუმჯობესება იყო აუცილებელი დაუყოვნებლივ. მოახერხეს მთავარი პრობლემის ამოცნობა . იმსჯელეს, რა ნაბიჯები იქნებოდა ყველაზე გონივრული, საღ აზრს დაფუძნებული . გადაწყვიტეს, სკოლასა და თემში სურსათისა და წამლების შეგროვება და თავშესაფარში მიტანა. ისიც იფიქრეს, რომ ერთჯერადი აქცია პრობლემას ვერ მოაგვარებდა, ამიტომ საკუთარი საქმიანობა პრობლემის საფუძვლიანი მოგვარებისკენ მიმართეს , და ადგილობრივ გამგეობასთან კავშირის დამყარებასა და მათთვის საკუთარი მოსაზრებების გაზიარებას შეეცადნენ .
